Η πρώτη μας μεγάλη επανάσταση στην γη

Η ανακάλυψη της γεωργίας ήταν μια καμπή της Ιστορίας μας, ήταν η πρώτη μεγάλη μας επανάσταση στην γη. Συνέβη πριν από λιγότερο από δέκα χιλιάδες χρόνια και έδωσε την γέννηση πόλεων, πολιτισμών και ανθρώπων. Η καθημερινή μας βασική ανησυχία είναι η τροφή. Από τα παλιά χρόνια, το σιτάρι έγινε η μαγιά της ζωής, παράγαμε ποικιλίες και μάθαμε να το προσαρμόζουμε στα εδάφη και το κλίμα μας. Όταν το έδαφος δεν είναι τόσο γενναιόδωρο και το νερό σπανίζει, στρεφόμαστε στη γη για να πάρουμε ότι μας χρειάζεται για να ζήσουμε. Οι άνθρωποι έδωσαν σχήμα στη γη με υπομονή και αφοσίωση. Η γεωργία παραμένει η πιο εκτεταμένη απασχόληση στη γη που πολλές ακόμα φυλές ανά το παγκόσμιο, οργώνουν το έδαφος με τα χέρια.

Η γεωργία είναι μια παράδοση που περνά από γενιά σε γενιά με ιδρώτα, κόπο και με μόχθο, γιατί για την ανθρωπότητα είναι προ-απαιτούμενο για την επιβίωση. Αλλά, αφότου βασίστηκε αρκετά στη δύναμη των χεριών, ο άνθρωπος βρήκε τον τρόπο να δαμάσει την ενέργεια από τα σωθικά της γης. Καθαρή ενέργεια, η ενέργεια του ηλίου που για εκατομμύρια χρόνια δέσμευαν εκατομμύρια φυτά. Είναι άνθρακας, είναι αέριο και πάνω από όλα, πετρέλαιο. Αυτή η ενέργεια φωτός απελευθέρωσε τους ανθρώπους από τους μόχθους της γης. Με το πετρέλαιο άρχισε η εποχή των ανθρώπων (αύξηση του πληθυσμού) που απελευθερώθηκαν από τα δεσμά του χρόνου. Με το πετρέλαιο, απεκτήσαμε πρωτόγνωρες ανέσεις και μέσα σε 60 χρόνια όσο διαρκεί μια ζωή, η γη άλλαξε πιο ριζικά από όλες τις προηγούμενες γενιές. Όλο και γρηγορότερα τα τελευταία 60 χρόνια, ο πληθυσμός της γης σχεδόν τριπλασιάστηκε. Σχεδόν 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι μετοίκησαν στις πόλεις, χωρία έγιναν πόλεις με πύργους και ουρανοξύστες και άλλα πολλά είναι ακόμη υπό κατασκευή. Σήμερα, ο μίσος πληθυσμός της γης ζει σε πόλεις.

Η Βόρειος Αμερική ήταν η πρώτη που δάμασε την πρωτοφανή επαναστατική ενεργεία του “μαύρου χρυσού”. Στους αγρούς, τα μηχανήματα αντικατέστησαν τους ανθρώπους, ένα λίτρο πετρέλαιο παράγει τόση ενέργεια όση 100 ζευγάρια χέρια να δουλεύουν 24 ώρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, έχουν σήμερα απομείνει μόλις 3 εκατομμύρια αγρότες. Παράγουν σιτάρι, αρκετό για να θρέψει 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Άλλα δεν θα θρέψει μόνο ανθρώπους αλλά όπως και σε όλα τα βιομηχανοποιημένα κράτη γίνεται τροφή για τα ζώα και για βιοκάυσιμα. Η επέκταση της καλλιεργημένης γης και η καλλιέργεια μιας ποικιλίας βοήθησε την εμφάνιση παρασίτων. Τα παρασιτοκτόνα άλλο ένα δώρο της πετροχημικής επανάστασης. Η κακή εσοδεία έγιναν μακρινή ανάμνηση. Ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος ήταν τι θα γίνει με τα αποθέματα που προήρθαν από την σύγχρονη γεωργία. Αλλά από την άλλη μεριά τα τοξικά παρασιτοκτόνα διέρρευσαν στον αέρα, στο έδαφος, τα φυτά, τα ζώα, τα ποτάμια, την θάλασσα, τους ωκεανούς. Είναι επιβλαβή για τους ανθρώπους που γλίτωσαν από την πείνα ; Μόνο οι αγρότες γνωρίζουν να μας πουν. Στην συνεχεία εμφανιστήκαν τα λιπάσματα, άλλη μια πετροχημική ανακάλυψη. Επέφεραν αποτελέσματα άνευ προηγούμενου στους αγρούς. Οι σοδειές που είχαν προσαρμοστεί στα εδάφη και τα κλίματα, έδωσαν την θέση τους στις πιο παραγωγικές ποικιλίες. Έτσι, τον τελευταίο αιώνα τα ¾ ποικιλιών που καλλιεργούνταν επί χιλιάδες χρόνια, εξαφανίστηκαν. Τα θερμοκήπια έγιναν πλέον ο λαχανόκηπος μας.